Mijn wereld op zijn kop.

Inmiddels ben ik aangekomen in Kotka en sta met mijn campertje op de parking van het ziekenhuis. Hier gaan dus morgen alle voorbereidingen voor de operatie van dinsdag plaatsvinden. Het zonnetje schijnt, het is een prachtige zomerdag, maar wel eentje met een zwart randje. Camperen op de parking van het ziekenhuis, ik had voor mijn eerstvolgende campertrip toch wel iets leukers in gedachten. Uitzicht op het ziekenhuis vanuit mijn campertje.

27 juli Toen ik thuiskwam van het boodschappen doen, ging mijn telefoon. Het was Terhi, mijn contactpersoon. Ze zei dat ze iets vergeten was te zeggen gisteren. Ai... is dat nu goed of slecht ??? Ik moet maandag naar een ander ziekenhuis als voorbereiding op de operatie. Er wordt dan een radioactieve contrast vloeistof ingespoten en foto's genomen. Het ziekenhuis hier in Kuusankoski heeft geen afdeling oncologie (kanker), en daarvoor moet ik dus naar Kotka, 60 km verder. De operatie zelf gebeurt wel hier in het dorp. Maar wat ze dus vergeten was, is dat ik voordat ik die vloeistof en foto's krijg, ik eerst op een andere afdeling moet zijn, waar ze door middel van echografie gaan kijken waar de tumor zit en dan wordt er een naald in mijn borst gestoken met een haakje aan en die naald gaat rechtstreeks in de tumor. Ik vroeg nog of dat pijn doet en kreeg als antwoord 'niet veel'. Dit moet gedaan worden omdat de tumor zo klein is dat de arts hem niet kan vinden

Dindag 26 juli. Samen met Alexander ga ik naar het ziekenhuis. Het is een heel gezoek om de juiste afdeling te vinden. Na twee keer vragen zijn we eindelijk waar we wezen moeten. Dan is het wachten want de chirurg is nog met een operatie bezig. Daarna maak ik kennis met de chirurg, ze komt me sympathiek over. Ze wil naar mijn borsten kijken, die moeten dus bloot. Ik werp een blik op Alexander, die daarop netjes de deur uitgaat en in de gang gaat wachten. Er is geen knobbeltje te zien of te voelen. De arts vroeg zelf waar het ergens was en ging dan voelen maar voelde niets. Daarna verder begeleid door mijn contactpersoon en er wordt bloed afgenomen en een hartfilm gemaakt. Mijn bloeddruk wordt genomen en we doorlopen alle vragen. Het is een hele steun dat Alexander bij me is! Volgende week dinsdag (alweer een week wachten) is de operatie. Borstbesparend en daarna moet ik nog twee weken wachten om te weten of ik chemo moet krijgen of niet. Dan wordt de tumor onderzocht om te zi

Dinsdag 19 juli zit er een uitnodiging voor het ziekenhuis in de bus. Dinsdag 26 juli heb ik daar een afspraak met de chirurg en iemand die later zou blijken, mijn contactpersoon is. Een huisdokter kennen ze hier niet, alles gebeurt in het gezondheidscentrum. Ik ga naar Hossa in Lapland en heb er afleiding en een super heerlijke week. Alexander is er ook die week en we praten heel wat af. Ik vertel hem over mijn afspraak in het ziekenhuis en hij bied aan met me mee te gaan. Een aanbod dat ik met beide handen graag aanneem. Ik heb een hele vragenlijst klaar en twee horen en onthouden meer dan één.

Zaterdag 16 juli. Ik kreeg vandaag een e-mail van Alexander. Hij heeft eindelijk werk gevonden in Finland en gaat dus verhuizen van Duitsland naar Finland. Naar Mikkeli of in de omgeving ervan. Ik mailde hem terug en heb het ook aan hem verteld. Meteen kwam er een mail terug van hem en met de vraag of ik wou skypen. Dat hebben we gedaan en het voelt goed dat hij zo reageert. Steun komt uit een overwachte hoek. Alexander is een goede vriend die ik leerde kennen op de Finse taalcursus vorig jaar in Kuopio. Hij heeft reeds twee keer bij mij gelogeerd toen hij in Finland was. Voordat iemand nu iets anders gaat denken... nee hij is een goede vriend, een heel goede vriend, meer niet. En hij sliep netjes in het logeerbed. Men zegt wel eens 'in nood leer je je vrienden kennen'. Een waarheid als een koe ! 'Vrienden' blijven weg, laten niets meer van zich horen. Een verre vriend zoals Alexander, ontpopt zich tot mijn steun en toeverlaat.

Donderdag 14 juli. Vandaag werd ik reeds gebeld in plaats van begin volgende week. Kanker, 7 mm (schijnt heel klein te zijn), op de echo was geen uitzaaiing naar de lymfeklieren te zien, maar dat moet nog verder onderzocht worden voor alle zekerheid. Ze gaan me begin volgende week bellen van het ziekenhuis in Kuusankoski voor een afspraak met de chirurg en daarna een operatie. Ik vroeg of ik mijn jooga- wandelweek in Hossa (Lapland) kan laten doorgaan. Zou een goede afleiding zijn. En ze zei meteen dat dat geen probleem is als ik daar telefonisch bereikbaar ben. En het maar een week is. Ik heb het Saija, de organisatrice van Hossa en twee dames die vanaf Kuopio met me meerijden, vertelt. Vandaag heb ik het ook aan Matti verteld, hij helpt me vaak als er iets met de camper of met de auto is. Via facebookchat waar we wel vaker eens babbelen. Daarna geen reactie meer van hem.

Dinsdag 12 juli Ik ga naar terveystalo (het gezondheidscentrum). Het blijkt om mijn linkerborst te gaan. Er worden drie foto's (mammografie) van mijn linkerborst genomen. Als ik op het scherm kijk na het nemen, zie ik duidelijk een wit bolletje op de foto. Het is al omcircelt door de arts. Daarna moet ik wachten en beoordeelt een andere arts de foto's. Het moet een echo worden. Weer alles uit en een echo. In de linkerborst is duidelijk de afwijking te zien. Mijn rechterborst onderzoekt ze ook en die is helemaal in orde zegt ze. Dan komt er een assistente helpen voor het nemen van de biopsie. Mijn borst wordt ontsmet en verdoofd door twee prikken. Dan even wachten en dan wordt er een sneetje in gemaakt en worden er drie stukjes weefsel weggehaald. Nu pas leg ik de link : De lichte huidverkleuring op mijn linkerborst op de plek waar de tumor zit, is de laatste tijd groter in oppervlakte geworden. Ik heb soms 2 tot 3 dagen pijn aan mijn linkerborst, dit

Juni 2016 Er zit een uitnodiging voor een mammografie in de bus, voor 21 juni. Ik ben dan echter op cursus in Tampere, dus ik vraag om het onderzoek te vervroegen. Ik kan terecht op 9 juni, net voor ik vertrek. Standaardprocedure - borsten bloot en laten pletten terwijl er een foto gemaakt wordt. Ik ben alweer helemaal aangekleed als de arts zegt dat ze de laatste foto opnieuw moet maken omdat er een probleem met de computer was en de foto daardoor niet gelukt was. Ze zegt ook nog dat ik me geen zorgen moet maken want dat het dus een computere probleem was. Ze vroeg daarna nog of er borstkanker in de familie voorkwam en of ik al eerder een mammografie heb laten doen. Ik zei ja, en ja, in Belgie. Toen vroeg ze of die foto's in Belgie waren, ze wou dus de foto's vergelijken. Later zouden de puzzelstukjes in elkaar vallen. De eerste keer in Belgie was in 2010 en de tweede keer in 2012. In 2014 heb ik dat niet gehad, dat onderzoek. Ik zat toen nog niet in het Finse s