Het horrorverhaal van mijn hartkatherisatie
Horrorverslag van mijn hartkatherisatie in het ziekenhuis van Kotka op 28 januari 2020 Na diverse onderzoeken, besloot men tot een hartkatherisatie. Dit moet gebeuren in een ander ziekenhuis zo’n 100 km hiervandaan. Ik moest 2 maanden wachten op de afspraak. Aangezien ik na die ingreep niet met de auto mag rijden, zou het handig zijn met mijn camper te gaan en daarin te overnachten. Maar het is januari, dus sneeuw en ijzel en koud en mijn campertje heeft geen winterbanden. Ik boek een b&b op wandelafstand van het ziekenhuis. Ik check in op dinsdag de 27ste. Ik doe amper een oog dicht die nacht. Het lijkt wel alsof ik op een plank lig in plaats van op een matras. Dan hoor ik weer iemand door de gang lopen, dan hoor ik weer iemand de wc doorspoelen, dan weer iemand in de keuken rommelen, dan weer gepraat. Oh wat verlang ik naar mijn campertje, naar mijn eigen bedje, mijn eigen plekje. De volgende morgend ga ik naar het ziekenhuis waar ik om 6:50 aankom. A