Van het kastje naar de muur gestuurd.

 

Juli 2016 borstkanker, als donderslag bij heldere hemel.

2 augustus operatie in het ziekenhuis van mijn woonplaats, Kuusankoski.

3 eerste weken van september bestralingen.

Deze zouden in het ziekenhuis van Kotka plaatsvinden, maar daar was een langen wachtlijst. Op mijn eigen verzoek dan naar het ziekenhuis van Lappeenranta voor de bestralingen.

Begin september ook gestart met Anastrozol, wat ik gedurende vijf jaar moet nemen.

Nadat de bestralingen gedaan waren, was er ook afspraak meer bij arts of oncoloog.

Er was nochtans gezegd dat er om de drie maanden een afspraak zou zijn met ook bloedcontrole.

2 keer heb ik daarna een nacontrole gehad, het is niet eens het woord nacontrole waardig (daarover meer in een van mijn vorige posts).

Ik kreeg een jaar later een onpersoonlijke brief per slakkenpost waarin stond dat als ik nog nacontrole wilde, ik mijn eigen gezondheidscentrum moest contacteren. Begrijpe wie begrijpe kan.

Ik was toch in behandeling/nacontrole bij hun (ziekenhuis waar de operatie was en de nacontrole)?! Ik snapte er echt niks van.

Moest ik nu zelf bellen? Naar het ziekenhuis?

Het jaar daarop reisde ik via België naar het zuiden, en heb dat jaar de nacontrole in België laten doen.

Mijn verbazing werd nog groter toen ik een oproep kreeg voor het bevolkingsonderzoek.

Ik val nog helemaal niet onder het bevolkingsonderzoek. Ik ben nog binnen de vijf jaar na de operatie en onder behandeling met normaal gezien elk jaar een mammografie.

Nu werd ik echt boos en ben natuurlijk niet naar dat bevolkingsonderzoek gegaan, had in België een mammografie en een echografie gehad.

Ik was dus weer terug in Finland. Wat nu? Ik zou nog twee nacontroles moeten krijgen. Ik ging koffie drinken met een vriendin en nam de berucht brief mee.

Zij vertelde me dat ik naar het gezondheidscentrum van mijn dorp moet hiervoor. Terwijl het ziekenhuis waar ik notabene in behandeling was, op loopafstand van mijn huis is.

Ze wees me waar het was en raadde me aan de brief mee te nemen.

Zo gezegd zo gedaan.

Ik ernaar toe met die brief om een afspraak te maken.

Mevrouw aan het loket zei dat ze binnen twee weken een brief met een afspraak per slakkenpost naar me gaan sturen. Kan ze me die afspraak nu dan niet geven? Ze zit toch op haar computer te tokkelen.

Maar nee, dat gaat niet – zucht.

Twee weken later zit er een brief in de bus.
Daarin staat dat ik contact met het ziekenhuis moet opnemen voor een afspraak en deze brief moet meenemen.

Mijn vriendin gevraagd om te bellen. Daar wisten ze van niks en het ziekenhuis ging contact opnemen met het gezondheidscentrum, waarna het gezondheidscentrum mij ging contacteren voor een afspraak.

Is het nog te volgen ???

Nog eens twee weken later nog steeds niets gehoord. Vriendin weer laten bellen. De schuld zou bij het gezondheidscentrum liggen en die gingen me wederom een brief met een afspraak sturen over twee weken.

Volg je nog ???

Twee weken later een brief van het gezondheidscentrum met de slakkenpost. Daarin een afspraak voor een mammografie.
Allez er gaat dan toch iets gebeuren.

Op de bewuste datum meld ik me in het gezondheidscentrum en daar kreeg ik te horen dat ik niet daar moet zijn, maar in het ziekenhuis.

Ziekenhuis stuurde me naar gezondheidscentrum, die gaven me een afspraak uiteindelijk, waarvoor ik naar het ziekenhuis moest.

Vraagt die nog aan mij of ik weet waar het ziekenhuis is, ongelooflijk. Ik scheur met mijn auto ernaartoe en ben nog net op tijd.

Typisch geval van van het kastje naar de muur gestuurd worden.

Er was ook een andere brief gekomen van het gezondheidscentrum.

Afspraak bij de arts waar ik ga voor mijn diabetes. Het was tijd voor de jaarlijkse follow up, en ik was al een beetje verbaasd dat ik hiervoor netje een uitnodiging kreeg.

Dus ik naar die afspraak met die arts met mijn gegeven van diabetes.

Kom ik binnen bij die arts, zegt die dat ik kom voor nacontrole.
Ik zeg : “Nee ik kom voor diabetescontrole”.

Weer een goed staaltje van hoe ze daar werken.

Hij heeft dan wel mijn diabetes bekeken en daarna tsja… wat houdt dat borstonderzoek in… beetje voelen of er geen knobbeltje te voelen is, dat kan ik zelf ook wel zeg.

En daar moet je dan vertrouwen in hebben. Dat is dus echt wel helemaal weg.